Rebekka en Petra én Jim en Corrie zijn al jaren elkaars ‘maatje’. Ze werden aan elkaar gekoppeld via het maatjesproject van hun kerk, de GKv Putten, en trekken sindsdien regelmatig met elkaar op. Voor Rebekka en Jim, beiden verstandelijk beperkt, was het in eerste instantie vooral een mooie manier om aansluiting te vinden bij de gemeente. Maar inmiddels brengt het de duo’s over en weer veel gezelligheid en een beetje ‘familiegevoel’.
Corrie (57) en Jim (59) vieren binnenkort hun twintigjarig maatjesjubileum. Zólang gaan ze al met elkaar om. Jim woont zelfstandig, maar houdt niet van koken en kan dat door een lichamelijke aandoening ook steeds minder goed. Daarom eet hij vanaf het begin iedere maandag bij Corrie en haar man. Hun vijf kinderen en pleegkind zijn nu volwassen en uitgevlogen, maar Jim heeft ze allemaal zien opgroeien. Ook op alle verjaardagen is hij erbij. Jim: “Dat vind ik fantastisch, met alle kinderen, aanhang, kleinkinderen, oma en andere familieleden. Ik houd van de gezelligheid en het familieleven. Ik vind het bijzonder dat ik daar onderdeel van mag uitmaken.”
Rebekka (43) en Petra (58) geven een andere invulling aan hun maatjesschap. Ze wonen bij elkaar in de buurt en wippen regelmatig bij elkaar aan. Daarnaast plannen ze leuke uitjes. Ze wandelen en fietsen graag en eten dan onderweg wat. Of ze bezoeken een museum. Rebekka weet nog goed dat ze een Sinterklaastentoonstelling bezochten in Zwolle: “het was die dag wel heel vies weer!” Ook creatief bezig zijn vinden ze leuk: kralen rijgen, kaarten maken of zelfs schilderen. Heel ontspannend.
Opgelucht
Jim is bijna 60. “Nog een reden voor een feestje!”, zegt hij enthousiast. Hij is graag buiten en wandelt veel. Helaas gaat hem dat steeds minder makkelijk af. Hij heeft uitvalverschijnselen in zijn handen en voeten. Een zeldzame aandoening, waarover nog weinig bekend is. Desondanks vermaakt hij zich goed. Een beetje gamen bijvoorbeeld en hij volgt het nieuws op de voet. Al grijpen berichten uit de media hem soms naar de keel. Maar dan is Corrie er voor hem, zij vertelt: “Ik weet nog goed dat berichten over een oorlog hem erg raakten. Hij kwam speciaal bij ons langs om het er even over te hebben. Hij vertelde ons alles wat hij had gehoord en gelezen en wat dat met hem deed. Daarna was hij opgelucht, het was weer klaar voor hem.”
Samen zingen in de kerk
Net zo goed zijn Jim en Rebekka belangrijk voor Corrie en Petra. Petra: “Rebekka is ontzettend attent. Ze onthoudt iedere verjaardag en stuurt altijd een kaartje. Op alle vrolijke momenten, maar ook op de moeilijke dagen, is ze er voor ons. Mijn zoon is op 26-jarige leeftijd verongelukt. Ik had toen veel steun aan Rebekka en ze staat er nog steeds vaak bij stil. Ik kan echt zeggen dat ik niet alleen het maatje van Rebekka ben, maar dat zij ook mijn maatje is. Ik vind het heerlijk om samen met haar te zingen in de kerk. Of een beetje gek te doen samen en te lachen. En we praten veel. Ze brengt misschien wel een beetje goede eenvoud in mijn leven.”
Rebekka zegt vol vertrouwen over Petra: “Petra is gewoon zichzelf. Ze is nooit boos en zoekt alles goed uit op haar telefoon. Daarom kan ik altijd bij haar terecht. Gewoon voor een praatje of met vragen. Ze is tegenwoordig directeur van haar eigen bedrijf. Met een eigen kantoor en al!”. Petra vult lachend aan: “Ik heb inderdaad sinds kort mijn eigen praktijk voor ervaringsgerichte therapie en natuurlijk heb ik mijn werkkamer ook aan Rebekka laten zien.”
Aansluiting vinden
Petra vertelt over het maatjesproject: “Toen ik in Putten kwam wonen, sprak het idee van maatje zijn mij meteen aan. Hier in de omgeving zijn veel gezinsvervangende tehuizen of andere woonvormen voor mensen met een beperking. Ik vind het fantastisch dat deze bewoners dankzij een maatje aansluiting vinden bij de rest van de gemeente. Zo voelen zij zich echt een volwaardig lid. Iedereen geeft een eigen invulling aan het maatjesschap. Op een manier die bij het duo past. Eens in de zoveel tijd doen we iets leuks met alle deelnemers aan het maatjesproject. Zo leert iedereen elkaar kennen en ontstaat er nog meer verbinding. Er zijn zelfs Bijbelstudiegroepjes uit ontstaan. Het is mooi om te zien hoe trouw maatjes aan elkaar worden. Ik denk dat ik voor ons allevier
kan spreken dat we inmiddels vrienden zijn!”
Tekst: Martineke Poppe. Beeld: Willem Jan De Bruin
Dit is een artikel uit ons ledenmagazine Kleur (september 2022). Word nu lid van Dit Koningskind en ontvang gratis 3x per jaar het magazine én maak gebruik van kortingen op vakanties en activiteiten!