Toen ik hoorde dat ik autisme had, was ik niet zo blij. Ik besefte dat het iets was dat ik mijn hele leven met me mee zou dragen. Het zou nooit overgaan. Ik mocht wel een cursus volgen om er mee om te leren gaan. En er was les in communicatie zodat ik me beter kon redden in de buitenwereld. Er bestonden zelfs medicijnen die me konden helpen. Maar weggaan zou het niet.
Het raakte mijn binnenste. Autisme is een pervasieve ontwikkelingsstoornis. Het dringt door in alle gebieden van je zijn. Gelukkig kreeg ik goede ondersteuning en leerde ik mezelf beter kennen en wat bijvoorbeeld mijn valkuilen waren. Ook zag ik dat ik niet sinds de diagnose autisme had, maar al mijn hele leven lang natuurlijk. Ik legde de plaatjes op de juiste plek en begreep mijn leven beter.
Maar één ding bleef ik moeilijk vinden. Had God mij zo gemaakt?
Voor mijn boek ‘Is er een Hemel voor autisten?’ sprak ik veel mensen met autisme die in God geloven. Wanneer we het over het geloof kregen dan refereerden ze vaak aan psalm 139. In die psalm looft David God voor ‘het ontzaglijke wonder van mijn bestaan’ (vers 14). Er staat dat we wonderbaarlijk gemaakt zijn. Hij zegt zelfs: ‘Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel’. Dat is nogal wat!
In de 21ste eeuw zijn we door de sociale media nogal bezig met onszelf. Op de socials komen allerlei foto’s en filmpjes van prachtige mensen en kinderen voorbij; vaak op mooie locaties ook nog. Maar voordat een foto gepost wordt gaat er nog even een filter overheen zodat de huid mooi glad lijkt en een lekker bruin kleurtje heeft. De lucht wordt nog een beetje blauwer gemaakt en ga zo maar door. Maar de mensen die op de socials zitten te scrollen zien allemaal geweldige foto’s van prachtige mensen. Je zou er zelf bijna onzeker van worden. Daar zit je dan in je gewone kloffie op de bank met een puistje op je neus.
David is geen trotse influencer die met mooie kunstjes van de camera foto’s online zet en zegt: ‘Zie mij eens! Ben ik niet prachtig?!’ Nee, hij looft Gód voor het wonder van zijn bestaan.
God heeft ons lief en vindt ons, door Zijn Zoon Jezus, volmaakt. Zo mogen wij onszelf ook zien door Zijn ogen. Hij heeft ons immers gemaakt. Het kan moeilijk zijn om jezelf te accepteren. Ik vind het moeilijk om mij met mijn autisme te aanvaarden. Maar wanneer ik met God praat dan probeer ik mijzelf door Zijn ogen te zien. Beetje bij beetje leer ik dat ik me niet met anderen hoef te vergelijken en dat ik goed ben zoals ik ben. Dat ik Gods liefde en acceptatie mag ontvangen.
Hou je van jezelf? Kijk op naar Jezus en doen hoor!
Alianna Dijkstra is auteur en tekstdichter. Voor Dit Koningskind schrijft ze over autisme en geloven. Alianna heeft zelf ook autisme.
