Terug

‘Ik wil hem zo graag weer eens knuffelen’

09-04-2020

'IK WIL HEM ZO GRAAG WEER EENS KNUFFELEN'

Tekst: Mariëtte Woudenberg

Erjan Diepeveen (48) woont in een zorginstelling in Veenendaal. Door de coronacrisis krijgt hij geen bezoek meer van zijn broer Hans (50) en zus Annemieke (45). Ze videobellen vaak met elkaar, maar volgens Annemieke en Hans kan dat het lijfelijke contact niet vervangen. “Ik wil hem zo graag weer eens knuffelen”, zegt Annemieke. “Ik mis z’n aanwezigheid”, benadrukt Hans. “Even samen een bakkie doen.”

Annemieke weet dat verstandelijk de juiste keuze is gemaakt. Dat ze daarbij wisselende emoties voelt, neemt ze voor lief. “Soms ben ik verdrietig, soms jaloers. Als ik bijvoorbeeld tijdens het videobellen zie dat de begeleider en Erjan het fijn hebben samen, vind ik dat mooi om te zien. Maar tegelijkertijd kan het steken. Dan denk ik: jij mag bij hem zijn en ik niet? Om mezelf af te leiden, ga ik poetsen. Ik ben normaal niet zo’n huisvrouw, maar nu heb ik al diverse kastjes schoon en opgeruimd. Mensen zeggen tegen me: ‘Probeer het wat los te laten.’ Makkelijk gezegd, ik kan het gewoon niet. Er loopt een onzichtbaar lijntje van hem naar mij.”

De baas van Nederland

Ook voor broer Hans is het een moeilijke tijd. “Ik heb erg met Erjan te doen. Hij telt altijd de dagen af dat wij komen. Als hij nu vraagt: ‘Halen?’, probeer ik uit te leggen dat dat er voorlopig niet inzit. Ik vind dat pijnlijk. Gelukkig heeft Erjan een enorm respect voor bazen. Dus we hebben tegen hem gezegd dat de baas van Nederland, koning Willem Alexander, het beter vindt als wij elkaar even niet ontmoeten. De koning is namelijk bang dat Erjan ziek wordt. Pas als de koning zegt dat het mag, kunnen we weer op bezoek komen.”

Heel sfeergevoelig

Erjan heeft sinds het overlijden van zijn ouders een klein netwerk. Nog maar een handjevol mensen is bij zijn leven betrokken. Hans en Annemieke voelen zich daardoor extra verantwoordelijk voor hem, maar dat vinden ze geen grote opgave. Ze houden intens veel van hun broer: “Erjan is een hele vriendelijke man en maakt graag een praatje met je. Hij heeft vaak het niveau van een kind van twee, maar op andere momenten kan hij juist vaderlijk een arm om je heen leggen en je even op je rug kloppen. Hij is heel gevoelig voor sfeer. Als je je niet lekker voelt, merkt hij dat direct en heeft daar aandacht voor.”

Zorgen over toekomst

Tot nu toe hebben Hans en Annemieke het idee dat het goed gaat met Erjan. Hij oogt vrolijk op het scherm. Toch maken ze zich zorgen over de toekomst. “Hoe moet dat, als hij ziek wordt? Of als een van ons ziek wordt?”, vraagt Annemieke zich af. “En wat voor effect heeft een langdurige sociale isolatie op hem? Hij kan erg nukkig en depressief worden, zeker als hij zich verveelt of situaties niet begrijpt. Daarom bedenk ik leuke activiteiten voor hem om de begeleiding te ondersteunen.”

Broer en zus hebben het er al over gehad wat ze moeten doen als Erjan het zwaar krijgt. “We gaan dan in gesprek met de locatiemanager. Kijken wat er nodig is om te voorkomen dat Erjan zichzelf uit frustratie beschadigt. We proberen samen de dingen echt van dag tot dag te blijven bekijken, in het ‘nu’ te leven.”

Komend weekend gaan ze samen met ouders van andere bewoners via de lift bewoners en begeleiders in elk geval een leuke Paasmand geven. “Zo kunnen we ze toch wat verwennen.”

 

 

 

 

 

Wil jij een optimale website? Dan hebben we wat cookies van je nodig. Pas mijn voorkeuren aan