Het is best een gezellig ritueel. Voor (bijna) de hele week de maaltijden bedenken en samen boodschappen doen. Hij de standaard boodschappen (inclusief de koekjes), zij op zoek naar onbekende kruiden of nieuwe servetten. Je moet het wel leuk houden natuurlijk.
De inkopen worden verdeeld over koelkast, schuur en keukenkast. Husband vermoedt fraude bij de beschuiten. “Hier zitten er echt geen dertien in!” Dat vereist grondig onderzoek, dus uit de verpakking en in de beschuitbus en niet eten vóór er geteld is. Terwijl ik mijn agressie botvier op de verpakking van de kaas zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe hij de beschuiten uit hun verpakking vist.
Eerder vertelde ik al dat mijn man een handicap heeft. In zijn rechterarm heeft hij geen kracht, zijn hand is alleen te gebruiken in krampstand. En rechtshandig als hij was, moest alles met links aangeleerd worden. Nu zie ik (weer) hoe ongemakkelijk dat is. En zeker, de beschuiten verhuizen allemaal keurig van rol naar bus. Maar hoe gedachteloos die handeling voor mij is, hoe ontzettend geconcentreerd moet hij dat doen. En dat is met zoveel.
Vandaag let ik extra op. Hoe vaak gebruik je beide handen?
Probeer het maar eens uit: stop 1 hand in je broekzak en doe wat je altijd doet. Bijvoorbeeld wat ik elke morgen zie gebeuren: een broekriem door de lusjes halen, een overhemd aantrekken met die kleine knoopjes. Ook zoiets: mouwen opstropen terwijl je maar 1 arm gebruikt. Bedenk eens hoe je dat gaat doen, ik ken het trucje inmiddels.
En wat te denken van het koken? Dat doen we allebei met plezier. En zeker, alles wordt gesneden en gesnipperd, geroerd en wat dan ook. Maar dat kost hem veel meer tijd en geduld.
Kookboek
Ik heb een idee! “We kunnen wel een kookboek uitgeven! Het Eénhandige Kookboek.”
“Natuurlijk,” zegt mijn toekomstig zakenpartner in kookboeken. “briljant, gaan we doen. Maar dan wordt het: Een Handig Kookboek.” Ik zie de verkoopcijfers al dalen, daar gaat de winst. “Ja hoor,” zeg ik. “Die éne spatie…… “
Het blijken trouwens keurig 13 beschuiten te zijn.
Ineke van der Mijden – Strijker werkt op het secretariaat van Dit Koningskind. Woont op drie kwartier ‘langs het water’ lopen van kantoor en komt altijd thuis met mooie takken, bloemen of veertjes. Ineke ziet overal een verhaal in.